Bir süredir bu konuyu merak ediyorum. Sürekli projelerimizde girişimcilik eğitimi veriyoruz. İş planları geliştirmeye çalışıyoruz. Gençlere ”biraz girişimci ol” diyoruz.
- Acaba, girişimcilik kelimesini daha temkinli mi kullansak?
- Bu konuda bireylerin kültürel yapıları ailelerinin statüsü ne kadar önemli?
- Her fikri olan girişimci midir?
Belki de fikir olan kişiler sadece araştırmacıdır. Matematiksel yada tasarımsal olarak fikrinin doğrulandığını gördüğünde hedefine ulaşıyordur. Belki o fikri farklı tecrübe ve yeteneğe sahip bireyler ticarileştirmelidir.
Gelin biraz düşünelim.
Girişimcilik, iş dünyasında başarı elde etmek için risk almayı ve yenilikçi fikirleri hayata geçirmeyi içeren bir kavramdır. Ancak, girişimciliğin kökenleri ve doğası hakkında farklı görüşler var. Birçok insan, girişimcilik yeteneklerinin genetik bir miras olduğunu düşünürken, diğerleri girişimcilik ruhunun kültürel etkilerden kaynaklandığını savunur.
Girişimcilikle ilgili genetik argümanlar, bazı insanların doğuştan gelen bazı özelliklere sahip olduğunu ve bu özelliklerin onları daha başarılı girişimciler yapabileceğini iddia ediyor. Örneğin, girişimciliğin risk alma, karar verme yeteneği, liderlik becerileri, yaratıcılık ve hızlı düşünme gibi kişilik özellikleri gerektirdiği fikrine dayandırıyorlar. Bazı çalışmalar, bu özelliklerin belirli genetik faktörlerle ilişkili olduğunu gösteriyor. Örneğin, risk alma eğilimindeki bireylerin genetik olarak daha yüksek düzeyde dopamin salgıladığını ve bu nedenle daha fazla risk alabildiğini öne sürmektedir. Ancak, genetik faktörlerin tek başına bir kişiyi girişimci yapabileceği kesin olarak kanıtlanmamıştır.
Öte yandan, girişimcilik kültürel etkilerden de önemli ölçüde etkilenebilir. Birçok insan, girişimcilik becerilerinin çevresel faktörler ve kültürel normlar tarafından şekillendirildiğini düşünmektedir. Girişimcilik, bazı toplumlarda daha çok teşvik edilen bir değerdir ve girişimcilere destek sağlayan bir altyapı mevcuttur. Bu toplumlarda, genç yaşlardan itibaren girişimcilik becerileri geliştirilir ve cesaretlendirilir. Bu kültürel normlar, bireylerin girişimci olmaya yönelmelerini teşvik eder ve onları daha başarılı girişimciler haline getirebilir.
Girişimciliğin genetik mi yoksa kültürel bir olgu mu olduğunu belirlemek zor olsa da, bu konu muhtemelen her ikisinin de etkisi altındadır. Genetik faktörler, kişilik özelliklerini ve yetenekleri belirlemede rol oynarken, kültürel etkiler de bireyin girişimcilik potansiyelini ortaya çıkarabilir ve destekleyebilir. Bununla birlikte, her iki faktör de tek başına bir kişiyi girişimci yapacak kadar güçlü değildir. Girişimcilik, hem genetik mirasın hem de kültürel etkilerin birleşimiyle ortaya çıkar.
Ayrıca, girişimcilik kültürü ve sosyal statü arasında mutlak bir ilişki olmadığını belirtmek önemlidir. Her birey, kendi tutkuları, yetenekleri ve değerleri doğrultusunda kariyer seçimleri yapar. Sosyal statü, sadece bir etken olabilir, ancak bireyin girişimcilik kültürüne olan ilgisi ve yetenekleri, aile geçmişinden bağımsız olarak gelişebilir.
Girişimcilik kültürü, sadece sosyal statüyle sınırlı olmayan bir kavramdır. Bu kültür, inisiyatif alma, yenilikçilik, risk alma, sorunları çözme becerileri gibi genel özelliklerin geliştirilmesini içerir. Girişimcilik, herhangi bir sosyal statüdeki bireyin benimseyebileceği bir yaklaşımdır. Ayrıca, girişimcilik kültürü, ailelerin çocuklarına erken yaşta girişimcilik becerilerini öğretmeleri ve teşvik etmeleriyle de geliştirilebilir.
Peki gelelim ana soruya… Girişimci kimdir? 😀
